Bibit, bebet lan bobot calon penganten

Nalika wong wus rumangsa ketemu jodhone, lumrahe banjur diwiwaha nganggo upacara mantu. Nanging sadurunge tekan tempuking gawe, ana rerangken manut tradhisi Jawa sing kudu ditindakake ing antarane calon penganten sakloron lan para calon besan, kanggo paugeran supaya bisa langgeng selawase. Miturut sawetara sumber, paugeran iku nglimputi bibit, bebet lan bobot calon pengantene.

(JIBI/Harian Jogja/dok)

Promosi Jalur Mudik Pantura Jawa Makin Adem Berkat Trembesi

Ngenani bebet, calon penganten kudu ditlusur budi pakertine. Bisa kasumurupan ana ing panguripan padinan lan pasrawungan ana ing masarakat. Dene kang ana sesambungane karo bobot, yaiku calon penganten ditlusur kalungguhane ana ing masarakat, pendidikan, apa dene kacukupan panguripane.

Bibit, bebet lan bobot iku tritunggal kang ora bisa dilirwakake. Pincang salah siji wae bakal kuciwa ing tembe mburine. Urip bebrayatan iku mbutuhake sumber pangupa jiwa (bobot) kang lumrah, kalebu lumrah jiwa ragane, lan wigati maneh mungguh sarasilah katurunane wong kang abudi luhur.

Ewasemana, panalusur iku sabisa-bisa mratitisake kahanane, kayata raga (jasmani), sanajan asipat ganep yen bisa ya sing tanpa cacat wiwit lair. Sabanjure resik atine. Kalebu resik atine yaiku temen, gemi, nastiti, ngati-ati antepan lan sapiturute.

Wasis lan tanggap ing panggraita, limpad ing pambudi mawas swasana. Ngerti marang tata krama, unggah-ungguh, subasita, duga prayoga, ngajeni marang sepadha-padha. Sregep lan gelem nyambut gawe, apa dene bisa mranata bale omah. Mulane sadurunge golong gilig rembug anggone padha arep njodhohake anak, prelu tumindak tlaten anggone ngedom sumurup ing banyu, ngendhani getun keduwung ing tembe mburine.

“Dene nalika manungsa wus ngancik diwasa ya butuh dislameti. Slametan kang dilakoni ing mangsa iki yaiku rikala mantu. Nanging sadurunge mantu, kudu ana lamaran dhisik,” piterange Sri Mulyati, dhosen FSSR UNS Solo.

dsp